Het kasteel ligt te midden van een bevallig park dat zich laat inspireren door de Engelse heraangelegde parken uit de 19de eeuw. De landelijke omgeving waarin bossen, weiden, velden en waterpartijen harmonieus samengaan, is het resultaat van generatielang doordacht beheer met oog voor zowel landbouw, jacht en bosbouw, als de schoonheid van het landschap. De beekjes, plassen, hagen, oude bomen en de muren en wegeltjes van toen zijn de ideale habitat voor de talrijke dier- en plantensoorten zoals de kerkuil, de kleine bonte specht, de hazelworm, de grote weerschijnvlinder, de herfsttijloos en de bosooievaarsbek. Het huidige landbeheer is erop gericht om dit evenwicht in stand te houden en om de natuurlijke rijkdommen van deze plek uit te breiden. Zo kan de wroedmeesterpad nog lang de nachten van Wagnée opluisteren.
1611
In den beginne was er enkel een toren omgeven door water, die de landerijen van Wagnée overschouwde. In 1611 bouwde Jean de Berlo Brus, de echtgenoot van Marguerite d’Eynatten, een imposante vierkantsbouw met vier torens, waarbij de originele toren (‘la haute-cour’ of ‘het hoge hof’) aansloot bij de drie torens van ‘la basse-cour’ (‘het lage hof’). De Heerlijkheid ging via allianties over in handen van de Poittiers-familie en vervolgens het Helmstadt-geslacht.
1768
1768
In 1768 kocht Antoine Lamquet het landgoed van Graaf Blackard de Helmstadt. Sinds de jaren 1300 waren de landerijen in bezit geweest van de afstammelingen van Guillaume de Houtain. Philippe-Antoine, de vader van Antoine Lamquet, was afkomstig van Glymes in Brabant. Als zoon van een gevestigde landbouwersfamilie had hij een fortuin vergaard met het transport van goederen allerhande. Hij ontwikkelde onder andere landwegen die minder duur waren dan de waterwegen om ‘derle’ (een soort klei) naar de Verenigde Provinciën te transporteren.
1769
Bij het overlijden van Antoine Lamquet in 1769 ging de Heerlijkheid over in handen van Henri Lamquet, de toenmalige burgemeester van Namen. Henri’s dochter, Julie, getrouwd met Casimir de Modave de Masogne, erfde vervolgens Wagnée.
1804
Casimir de Modave de Masogne legde in 1804 de grote lindelaan aan. Henriette de Modave de Masogne, de dochter van Casimir en Julie, trouwde met Baron Maurice du Pont d'Ahérée. Het gebouw werd verregaand omgebouwd in de eerste helft van de 19de eeuw: het zuidelijke deel van de vierkantsvesting werd afgebroken en aan de noordelijke gevel werd een rotunda toegevoegd.
Eind 19de eeuw
Félix du Pont d'Ahérée, de zoon van Maurice en Henriette, voegde een ‘galerij’ toe aan de zuidgevel van het gebouw.
De gehele benedenverdieping werd voortaan gebruikt als een uitgestrekte wintertuin met sinaasappelbomen en waterbakken met vissen. Félix du Pont d'Ahérée was bovendien kunstzinnig aangelegd en versierde het huis met talrijke beschilderde keramische tegelpartijen die het landhuis tot op vandaag zo bijzonder maken. Hij trad in het huwelijk met Aloyse Geelhand die wat Antwerps karakter met zich meebracht. Het landgoed ging vervolgens over naar haar dochters Maria en Jeanne. Jeanne trouwde later met Graaf Alphonse van der Stegen de Schrieck.
De gehele benedenverdieping werd voortaan gebruikt als een uitgestrekte wintertuin met sinaasappelbomen en waterbakken met vissen. Félix du Pont d'Ahérée was bovendien kunstzinnig aangelegd en versierde het huis met talrijke beschilderde keramische tegelpartijen die het landhuis tot op vandaag zo bijzonder maken. Hij trad in het huwelijk met Aloyse Geelhand die wat Antwerps karakter met zich meebracht. Het landgoed ging vervolgens over naar haar dochters Maria en Jeanne. Jeanne trouwde later met Graaf Alphonse van der Stegen de Schrieck.
1872
1960
Hun zoon en schoondochter, Jean-Marie van der Stegen de Schrieck en Gaëtane, geboren Barones van der Straten Waillet, renoveerden het gebouw in 1960 zodat het bewoonbaar werd voor een gezin met zes kinderen. Tegelijk braken ze de vleugel af die dienst deed als galerij.
1960
2016
Het is in oktober 2016 dat Joseph van der Stegen de Schrieck, hun zoon, en Ariane Waucquez, zijn toekomstige echtegenote, er een gîte in onder bracht en het kasteel verregaand herinrichtte. Het kasteel kende heel wat transformaties door de eeuwen heen, die soms tot verbijstering stemmen. Maar de aanpassingen aan de evolutie der tijden, hebben ervoor gezorgd dat het landhuis bewaard gebleven is.
2016
